Mało kto jednak wie, że model ten doczekał się całkiem sporo modyfikacji, które nie tylko weszły do masowej produkcji i zyskały sławę, ale też pozostały bez biletu na linię montażową. Zwracamy uwagę na 11 wersji legendarnego radzieckiego SUV-a UAZ-469.
1. UAZ-469 (1972)
Właściwie protoplasta wszystkich dalszych modyfikacji UAZ-469, który wszedł do masowej produkcji. Ten radziecki pojazd terenowy jest być może znany każdemu obywatelowi ZSRR, ponieważ był używany w wielu dziedzinach, na przykład przez wiele lat był głównym pojazdem terenowym Armii Czerwonej, a także różnych oddziałów wojska w krajach obozu socjalistycznego. Nawiasem mówiąc, jest także posiadaczem rekordu świata w samochodzie osobowym, który może pomieścić najwięcej pasażerów – 32 osoby.
Ciekawostka: UAZ-469 otrzymał swój niezwykły przydomek „Koza” – po długiej „podróży” tego pseudonimu wśród innych samochodów. Okazuje się, że pierwszym właścicielem tej nazwy był pierwszy radziecki SUV GAZ-64, który powstał metodą prób i błędów, dlatego samochód gwałtownie podskakiwał na wszelkich nierównościach, nie gorzej niż kozioł górski.
A kiedy GAZ-64 został zastąpiony najpierw GAZ-67, potem GAZ-69, a dopiero potem UAZ-469, każdy model tradycyjnie otrzymał zabawny przydomek swojego poprzednika. Ale policyjna modyfikacja „Kozła” otrzymała inny przydomek – do dziś ludzie nazywają go „Bobikiem”.
2. UAZ-460/469 (1958)
Przed wejściem do masowej produkcji UAZ-469 miał kilka prototypów. A pierwszym z nich, wykonanym „w metalu”, była modyfikacja UAZ-460/469. Nosi tak interesujący indeks, ponieważ na różnych etapach rozwoju występowała różnica w oznaczeniu modelu: w dokumentacji projektowej nosił numer „460”, natomiast gotowe prototypy nosiły już nazwę „469”.
3. UAZ-460/469 (1958)
Aby być uczciwym, należy zauważyć, że ten samochód jest tym samym prototypem, co poprzedni. Jak się jednak okazało, pierwszy prototyp powstał w kilku wersjach. Tak więc oprócz standardowego układu symetrycznego wprowadzono również modyfikację asymetryczną, w której po stronie kierowcy umieszczono tylko jedne drzwi, a po stronie pasażera były dwa.
4. UAZ-469 (1962)
W przeciwieństwie do powyższych, modyfikacja ta była już zmodyfikowanym, przedprodukcyjnym modelem. Co więcej, praktycznie nie ma w nim żadnych zewnętrznych różnic, w porównaniu zarówno z makietą, jak i próbką produkcyjną. Ale z technicznego punktu widzenia model ten nie był wystarczająco udany. Dlatego musiała jeszcze przejść całą serię ulepszeń, która trwała 11 lat.
5. UAZ-469 (1962)
Podczas testów przedprodukcyjnego Kozola opracowano nie tylko standardową modyfikację tego modelu, ale także inne. Jeśli więc w swojej zwykłej formie samochód był eksploatowany z rozciągniętą markizą, tym razem postanowiono przetestować go bez niej, z otwartym dachem.
6. UAZ-469BG (1973)
Rok po rozpoczęciu masowej produkcji radzieckich SUV-ów UAZ-469 rozpoczęto produkcję specjalnych modyfikacji tego modelu. Na bazie samochodu produkcyjnego stworzono np. wersję medyczną. Od wielu lat wykorzystuje się go do niesienia pomocy na obszarach wiejskich. Samochód był wyposażony w fotele dla lekarzy i nosze. Po 12 latach eksploatacji został zmodernizowany, po czym zmienił się indeks modelu – zaczęto go nazywać UAZ-3152.
7. UAZ-469VB „Burewiestnik” (1980)
Ciekawa modyfikacja samochodu UAZ-469 o poetyckim przydomku „Burevestnik” została opracowana na wzór głowy rodziny specjalnie na potrzeby oddziałów granicznych. W tym celu samochód został nieco zmodernizowany, na przykład jako pierwszy został wyposażony w całkowicie metalowy dach. Inne cechy konstrukcyjne Burevestnika obejmowały montaż uchwytów narciarskich i reflektorów.
8. UAZ-469M (1976)
Modyfikacja ta jest unowocześnioną wersją oryginalnego samochodu. Oprócz pewnych zmian konstrukcyjnych zaczął wyglądać nieco inaczej: zmodyfikowano osłonę chłodnicy. Model był również produkowany seryjnie pod nazwą UAZ-3151. To ona i jej własne modyfikacje były ostatnimi pojazdami rodziny UAZ-469, które powstały po ograniczeniu produkcji tego ostatniego w 2003 roku.
9. UAZ-469P (1962)
W okresie, w którym trwały jeszcze prace nad prototypami przyszłego UAZ-469, projektanci stworzyli także różne odmiany tego pojazdu do wykonywania zadań specjalnych. Na przykład zaprojektowano modyfikację, która mogłaby uzupełnić flotę pojazdów Ministerstwa Komunikacji. W indeksie litera „P” oznacza „pocztowy”. Wśród jego cech konstrukcyjnych znajdują się zwiększone zwisy. W sumie zmontowano dwa prototypy, ale wersja ta nie weszła do produkcji masowej.
10. UAZ-469РХ (1973)
Jedna z najciekawszych modyfikacji Kozlika przeznaczona na potrzeby rozpoznania radiochemicznego. Za jego pomocą można pobrać próbki i zmierzyć stopień zanieczyszczenia terenu. Pojazd wyposażony jest w niezbędne przyrządy, kombinezony ochronne, a nawet urządzenia do odpalania rakiet. Wewnątrz znajdowała się czteroosobowa załoga, która stanowiła pełnoprawny wydział rozpoznania radiologicznego, chemicznego i biologicznego (RCBR).
11. NAMI-UAZ-469B (1977)
Prototyp bazujący na modelu produkcyjnym, który miał być wygodniejszy. Modyfikacja ta została stworzona przez specjalistów UAZ we współpracy z USA.
Do charakterystycznych cech tego modelu zalicza się mocno spadzisty dach, plastikowe wykończenia fałszywej osłony chłodnicy, jednoczęściowa szyba przednia, dolne wycieraczki przedniej szyby, jednoczęściowe drzwi i zmodernizowana tablica przyrządów. Ten konkretny samochód jest często nazywany pierwszą próbą dostrojenia modelu przez radzieckich projektantów samochodów. Ale model nigdy nie wszedł do masowej produkcji z powodu niezgodności z międzynarodowymi standardami.
